افزایش کارایی تولید یکی از مهمترین الزاماتی است که در صنعت کشورمان میبایست مورد توجه مدیران قرار گیرد. در این راستا انواع تکنیکهای افزایش کارایی و بهبود تولید توسط تئوریسینهای این فن ارائه گردیده است . اکنون سئوالی که برای اکثر مدیران مطرح میشود اینست که با چه توالی مناسبی میتوان از این تکنیها حداکثر بهره را جست ؟ بدین منظور در این پروژه سعی شده است توالی مناسب با بهره‌گیری از دو نگرش تئوری محدودیتها و چرخه عمر سازمان در قالب یک الگوریتم طراحی و برای ارزیابی در مدل بکارگیری شود. در این پروژه از دو نگرش آقای ایزاک ادیزس عمر سازمان و آقای گولدرات ابداع کننده تئوری محدودیتها استفاده شده است . بدین ترتیب که آقای ایزاک ادریزس سازمان را به یک موجود زنده تشبیه نموده که دارای مراحل مختلف عمر میباشد و هر مرحله دارای خصوصیات و ویژگیهای منحصر به خود است . و نیز مدیران را موظف به انتقال سازمان تحت پوشش خود به دوره تکامل و نگهداشتن در آن در دوره میداند. آقای گولدرات نیز به دسته‌بندی تکنیکها و بررسی اثرات بکارگیری آنها در پنج مدل شبیه‌سازی شده می‌پردازد. در این مدلها به ترتیب با بکارگیری تکنیکهای دسته‌بندی شده مرحله به مرحله تمامی اهداف مدیریت پوشش داده خواهد شد. از تلفیق این دو نگرش الگوریتمی را برای بهبود تولید در یک سیستم تولید طراحی می‌نماییم، بدین ترتیب که در ابتدا دوره عمر سیستم تعیین میگردد و بعد با بکارگیری تکنیکهای متناظر با این دوره موجب ارتقاء سیستم به دوره بعدی میشویم و به همین ترتیب سازمان (سیستم تولیدی) را به سمت ابقاء در دوره تکامل هدایت مینماییم.