استفاده بهینه از هر محصولی نیازمند درک منطقی از وضعیت تنوع ژنتیکی آن محصول در طبیعت است. چنین اطلاعاتی منجر به توجه بیشتر کشاورزان، اصلاح کنندگان و دیگر دست اندرکاران حفظ منابع گیاهی به مسئله تنوع زیستی شده و از فرسایش ژنتیکی گیاهان جلوگیری می نماید. ایران دارای غنی ترین ذخایر ژنیتکی پسته در جهان می باشد و به این سبب تنوع و تعداد ارقام پسته ایران در جهان بی نظیر است. اولین گام در زمینه اصلاح پسته دست یابی به منابع ژنتیکی آن و بررسی تنوع ژنتیکی موجود می باشد ولی تاکنون اطلاعات موجود در پسته از طریق بررسی های مورفولوژیکی که متاثر از محیط هستند، و ایزوزایمی که نمی تواند نماینده کامل ژنوم باشد بدست آمده است . لذا به نظر می رسد استفاده از نشانگرهای ‏‎DNA‎‏ که چند شکلی را در سطح ‏‎DNA‎‏ آشکار می کنند می تواند به عنوان روشهای مکمل داده های موفولوژیکی روابط ژنتیکی ارقام پسته ایران را به طور کاراتر تعیین کند. به همین دلیل تنوع ژنتیکی برخی از ارقام بادامی پسته که اهمیت تجاری دارند با استفاده از نشانگر ‏‎RAPD‎‏ مورد مقایسه قرار گرفته اند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از نشانگر مولکولی ‏‎RAPD‎‏ برای تشریح و حفاظت ژرم پلاسم پسته ارزشمند است.