به منظور ارزیابی اثر تراکمهای مختلف بوته بر روی عملکرد و اجزای عملکرد در ارقام مختلف گندم بهاره، آزمایشی در سال زراعی 78-1377 در مزارع تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز واقع در اراضی کرکج، به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی به شش رقم گندم، بنامهای فلات، قدس، چمران، داراب 2، تجن و بک کراس روشن و کرتهای فرعی به چهار سطح تراکم 400، 450، 500 و 550 بوته در متر مربع اختصاص یافت. ارزیابی نتایج در بررسی میانگین های مربوط به تراکم نشان داد که با افزایش تراکم بوته در واحد سطح، پاره ای از صفات گندم (در سطوح تراکم)، از قبیل طول سنبله اصلی، تعداد برگ در ساقه فرعی، قطر ساقه اصلی، طول سنبله های فرعی، تعداد سنبلچه در سنبله فرعی، تعداد دانه در سنبله اصلی، تعداد دانه در سنبله فرعی، عملکرد بیولوژیک ده بوته به طور معنی داری کاهش یافت؛در هر شش رقم مورد بررسی تراکم 550 بوته در مترمربع بیشترین عملکردهای دانه، کاه و بیولوژیک را تولید کردند. عملکرد دانه بیشتر در سطوح بالای تراکم بوته را در درجه اول می توان به افزایش تعداد سنبله در مترمربع و در درجه دوم تعداد دانه در سنبله نسبت داد.