چکیده خاوراننامهی ابنحسام خوسفی یکی از بهترین نمونههای حماسه دینی و نشانگر تثبیت مذهب شیعه در میان ایرانیان و یکی از مهمترین حماسههای دینی جهان محسوب میگردد، که در این اثر داستانهای مذهبی و مآثر تاریخی اسلام و رشادتهای حضرت علی(ع) بیان شدهاست. شاهنامهی فردوسی پرمایه-ترین دفتر شعر فارسی و مهمترین سند عظمت و فصاحت فرهنگ و زبان پارسی و از بزرگترین حماسه-های جهان میباشد، که در آن افسانهها و داستانهای ملی و تاریخی قوم ایرانی به بهترین وجه بیان شده است. ابنحسام در سرودن خاوراننامه از جنبههای مختلف به شدت تحت تاثیر شاهنامهی فردوسی بوده-است و شاهکار استاد توس را به عنوان الگو، مدنظر داشته است، از این رو در این رساله سعی کردیم تا به شیوه توصیفی و تطبیقی و به روش تحلیل متن، تاثیرپذیری خاوراننامه از شاهنامه را با تکیه بر جنبه-های عناصر داستانی که شامل: گفتوگو، پیرنگ، زاویه دید، شخصیتپردازی و صحنهپردازی را بررسی کنیم و در مقولهی سبکشناختی در سطوح مختلف از جمله: زبانی با عنوانهای آوایی، لغوی، صرفی و نحوی و در بخش ادبی شامل ایهام، تشبیه ...، و در بخش محتوایی و فکری به مقولههایی چون جهان-آفرین، خردورزی، قضا و قدر، ... پرداخته شده است.
نمایه ها:
واژه های کلیدی: ابن¬حسام خوسفی |
فردوسی |
خاوران¬نامه |
شاهنامه |
نقد نفوذ. |